ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ… ΣΤΗ ΦΩΝΗ!

Σεπτέμβριος πια και όλοι και όλες είμαστε στην αρχή μιας νέας σεζόν. Όσοι και όσες δούλευαν το καλοκαίρι βρίσκονται σε μια περίοδο που τελειώνουν οι καλοκαιρινές εμφανίσεις, οι υπόλοιποι όμως ερασιτέχνες και επαγγελματίες που βρίσκονταν σε φωνητική αγρανάπαυση καλούνται να επανέλθουν στις φωνητικές τους δραστηριότητες. Η αγωνία είναι μία: χάθηκε η φωνή μου; Έχω πάει πίσω τεχνικά; Πόσο καιρό θα μου πάρει να επανέλθω;

Οι ανησυχίες είναι αναμενόμενες αλλά δεν υπάρχει λόγος πανικού. Μία φωνή που έχει μείνει αδρανής για δύο μήνες είναι φυσικό να νιώθει λίγο «σκουριασμένη» και λιγότερο εύπλαστη. Σε καμία περίπτωση αν κι εφόσον δεν έχει προηγηθεί κάποιου είδους κατάχρηση μία φωνή που ασκείται δεν μπορεί να χάσει τα χαρακτηριστικά της ή την έκτασή της επειδή για κάποιο καιρό δεν δούλεψε.

Μην περιμένετε να ξεκινήσετε από εκεί που σταματήσατε. Όπως το σώμα μετά από αποχή από τη γυμναστική χρειάζεται κάποιο χρόνο να επανέλθει έτσι και η φωνή. Δεν ξεκινώ να τραγουδώ κομμάτια δύσκολα και δεν κάνω απευθείας ασκήσεις δεξιοτεχνικές που έχουν υψηλές απαιτήσεις. Αποφεύγω πχ. στο κλασικό τραγούδι μία δύσκολη άρια ή στο ποπ ένα τραγούδι belting που φτάνει πολύ ψηλά ή έχει μεγάλη ένταση.

• Ξεκινώ με μαλακές ασκήσεις τύπου “Bouche fermée”.

• Δουλεύω μικρά διαστήματα αρχικά πχ 2^ας (ντο-ρε-ντο) και προοδευτικά αυξάνω.

• Δεν πηγαίνω στα άκρα της φωνητικής μου έκτασης είτε ψηλά είτε χαμηλά.

• Τις πρώτες μέρες που κάνω ασκήσεις προτιμώ τη μεσαία περιοχή, εκεί που νιώθω άνετα κοντά στην ομιλούσα φωνή (speaking voice).

• Δουλεύω πάνω σε όλα τα φωνήεντα α-ε-ι-ο-ου με τη σειρά και για αρκετή ώρα.

• Το κυριότερο: ξεκινώ την επαναφορά στην καθημερινότητα πολύ πριν ξεκινήσω τις ακροάσεις, τις πρόβες και τη δουλειά. Δεν περιμένω δύο μέρες πριν γιατί ο μηχανισμός δεν προλαβαίνει (όπως και το σώμα) να προσαρμοστεί στη νέα συνθήκη.

• Φροντίζω τις συνθήκες που βοηθάνε τη φωνή: σταθερός ύπνος, ενυδάτωση, καλή διατροφή, προσαρμογή στο νέο μου περιβάλλον.

Καλή αρχή σε όλους, καλό φθινόπωρο με φωνή ακμαία, υγιή και δυνατή! Γιατί κάθε φωνή πρέπει να ακουστεί!

ΤΙ ΑΚΟΥΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ: ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΨΥΧΗ

Η φωνή μας εκτός από το μέσο επικοινωνίας μας είναι ο καθρέφτης του νου
και της καρδιάς μας. Εκφράζει τις επιθυμίες, τα θέλω, τις σκέψεις, τα
συναισθήματά μας. Μιλά, τραγουδάει, θυμώνει, ελέγχει, γοητεύει, τρομάζει,
παρηγορεί, απωθεί, έλκει. Η φωνή του καθενός είναι μοναδική. Εξαρτάται
από την κατασκευή του λάρυγγά μας, αλλά και από περιβαλλοντικούς
παράγοντες, τα βιώματα και την ψυχοσύνθεσή μας. Η μίμηση και τα
ακούσματα παίζουν μεγάλο ρόλο στο πώς μιλάμε και πώς τραγουδάμε.
Μαγικό είναι το πώς τραγουδούν και μιλούν τα παιδιά ανάλογα με το πού
μεγαλώνουν και τι ακούνε. Τα ακούσματα, τόσο στη βρεφική όσο και στην
παιδική ηλικία, είναι καθοριστικά. Διαμορφώνουν την αντίληψή μας, την έννοια
της μελωδίας, του ρυθμού και της μελωδικότητας της γλώσσας. Τα ελληνικά
είναι μία γλώσσα εύηχη, καθαρή και έχει τη δική της μοναδική προσωδία
(προς +ωδή). Δηλαδή τον δικό της χαρακτηριστικό τονισμό, μελωδία και ύφος.
Όταν τα παιδιά ακούνε τραγούδια και μουσικές που τονίζουν τα παραπάνω,
αναπτύσσουν τη μαθησιακή τους διαδικασία πιο εύκολα. Μαθαίνουν να
εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να λένε τη γνώμη τους με περισσότερη
πειθώ, δυναμισμό και ενέργεια. Αυτό τα οδηγεί σε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση
και καλύτερη αίσθηση του ηχοτοπίου γύρω τους.
Μία μεγάλη συζήτηση που αφορά γονείς, δασκάλους και ψυχολόγους είναι το
αποτύπωμα που αφήνουν τραγούδια που είναι της μόδας και χρησιμοποιούν
ένα ακατάλληλο φρασεολόγιο. Πολλοί, παρασυρμένοι από τον ρυθμό και τη
μελωδία υποτιμούν την επιρροή μιας λέξης ή μιας κατάστασης που
περιγράφουν τα τραγούδια. Αυτή είναι και η παγίδα. Οι λέξεις και οι φράσεις
καταγράφονται στο υποσυνείδητο πολύ έντονα. Τα παιδιά δεν είναι ανάγκη να
τις πούνε για να τις καταγράψουν. Όσο αθώο και να φαίνεται να χορεύουν τα
παιδιά (ακόμη και χωρίς να τραγουδάνε) ένα τραγούδι που περιγράφει
καταστάσεις που δεν μπορούνε να κατανοήσουν, δεν είναι. Η μουσική έχει τη
δύναμη να εντυπώνει τις λέξεις ακόμη πιο δυνατά στο μυαλό και στην ψυχή
μας. Έτσι το παιδί, ή ακόμα και ο έφηβος, δέχεται διπλά μηνύματα. «Να
σέβεσαι τον διπλανό σου» ενώ στο σπίτι ή στο πάρτι θα ακούσει τραγούδια
που μιλάνε για τη δύναμη να επιβάλλεσαι πυξ λαξ. «Να σέβεσαι τον εαυτό
σου ως κορίτσι» ή «να σέβεσαι τα κορίτσια ως αγόρι», ενώ θα ακούσει
τραγούδια που μιλάνε για χειριστικούς άντρες και πειθήνιες γυναίκες που
εξαγοράζονται με δώρα και εξουσία.
Οι γονείς οφείλουμε να ακούμε τα παιδιά μας, καθώς επίσης να γνωρίζουμε τι
ακούν και να τα καθοδηγούμε σε όμορφα ακούσματα. Να τους μιλάμε καθαρά
και σωστά. Να μην συγχέουμε τη δική μας διασκέδαση με τη δική τους
ψυχαγωγία και διαμόρφωση της συμπεριφοράς και ψυχής μέσω της
μουσικής. Οδηγήστε τα παιδιά να εξερευνήσουν τη φωνή τους μέσω της
μουσικής, μέσα από δημιουργικά εργαστήρια, χορωδίες και την εκμάθηση
ενός μουσικού οργάνου. Επιλέξτε μουσικές που τα ηρεμούν και τα
ψυχαγωγούν. Και αφήστε τα με τη σειρά τους να σας οδηγήσουν σε μία
ελεύθερη φωνητική συνθήκη όσο είναι μικρά, απλά δίνοντάς τους χρόνο να
σας μιλούν! Γιατί έτσι έχουν γεννηθεί: να είναι ελεύθερα!